Kunsabagay nasanay na rin ako sa kalungkutan
Pahintulot naman, sana ay wag ka ng maalala
Dahil ang totoo ako ay manhid na sa iyo
Nakalimutan ko na ba magmahal
Ang kabiguan ko ba ang dahilan
Ilang ulit man na ako'y nasaktan
Ay di mawaglit kahit pa sandali
Pag-uwi ko ng bahay, walang nadatnang sinuman
Kaybilis pala ng oras at di ko na namalayan
May mga bagay na sadyang di ko na maunawaan
Ang huling paraan, talikuran ang nakaraan
Pagkat ako katulad mo, nalulumbay din
At di lang maintindihan kung minsan
Wag nang ipakita pa itong pagluha
Ayoko man lumimot ay kailangan
